Ήθελα να διερευνήσει τι είναι ηδονοβλεψίας

Το κυλιόμενο βγήκε η σκωπτική θρίλερ «τίποτα καλό στο ξενοδοχείο» El Piano «», πολύ παρόμοια με δέκα θρίλερ σκωπτική, που έχετε ήδη δει.

1969, τα σύνορα της Καλιφόρνιας και της Νεβάδα. Τα δωμάτια του παλιού El Royal Hotel βρίσκεται: μια γκρίζα μαλλιά ιερέα (Τζεφ Μπρίτζες), ένα ομιλητικός κοινότητα με ηλεκτρικές σκούπες (John Hamm), μια τραγουδίστρια αφροαμερικάνων (Cynthia Eriva), ένας αγενής κορίτσι (Ντακότα Johnson) με κάτι ενδιαφέρον στον κορμό του αυτοκινήτου. Σχεδόν όλοι αυτοί δεν είναι εκείνοι που εκδίδονται για τους οποίους, και σχεδόν όλοι αντιπροσωπεύουν μια απειλή ο ένας τον άλλον. Αλλά το αποδεικνύεται ότι δεν είναι αμέσως - μπροστά από μια μακρά νύχτα.

σεναριογράφος και σκηνοθέτης Drew Goddard δεν θα καλέσει την εργασιομανής: Το 2008, έγραψε ένα μελετητές της φρίκης «Monsters», μετά την οποία τεσσάρων χρόνων εξαφανίστηκε για να επιστρέψει στην εργασία πρώτος διευθυντής του «Hut στο Δάσος» - επίσης, φρίκη και επίσης όμορφο. Το δεύτερο έτος της Goddardov βγήκε μόλις τώρα, μετά από έξι χρόνια.

Οι οπαδοί των οποίων και των δύο ονομάτων ταινιών εν αναμονή τρίβονται τα χέρια τους, περιμένοντας τίποτα καλό στο ξενοδοχείο "El Royal" "του νέου τμήματος του αρχικού Goddarddoch. Αλλά πήραν πολύ διαφορετικά "πράγματα" - Tarantinovsky. Και όχι η πρώτη φρεσκάδα.

Από την άποψη της ελαττωματικής χρήσης του έργου του Kentin, εδώ Drew Goddard μοιράστηκε το Gaya της Gaya Richie πριν από 20 χρόνια. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι για ένα τέτοιο κακό απομίμηση των ταινιών που έμοιαζε κυριολεκτικά όλα, δεν αναλαμβάνουν, χωρίς φαντασία, και ένα πρόσωπο που έχει κατ 'επανάληψη αποδείξει την ικανότητά του να δημιουργήσει ένα νέο.

Σε μια από τις πρώτες σκηνές - με την έλευση ενός παράξενου porter, ενεργώντας μέσα από το σύνολο του προσωπικού των υπηρεσιών στο El Royal - μια συνεργασία με τη διάσημη κωμωδία almana Ταραντίνο και οι φίλοι του «Τέσσερα δωμάτια» προκύψουν. Ειδικά από το χιούμορ στην εικόνα του Goddard, πάρα πολύ, ακόμη και να εξαλείψει.

Περαιτέρω μοιάζει με τη μόλυνση των "ενδείξεων θανάτου" και "αηδιαστικό οκτώ". Από την πρώτη εικόνα, η ατμόσφαιρα της ξέγνοιας χαλάρωσης λαμβάνεται, η οποία σκόπευε σταδιακά τη φρίκη, καθώς και παλιά άθλια τραγούδια από τη μουσική μηχανή. Από τη δεύτερη ταινία - σχεδόν οτιδήποτε άλλο.

Θυμάμαι επίσης τον ψυχοπαθολογικό θρίλερ James Jayland "ταυτοποίηση" (2003), στην οποία δεν υπήρχε τίποτα Tarantinovsky, αλλά υπήρχε ένα μοτέλ, υπήρχε μια σκοτεινή νύχτα και ήταν λασπώδης επισκέπτης. Και η ρεσεψιόν, όταν τα ίδια γεγονότα δείχνουν τα μάτια διαφορετικών χαρακτήρων, έχουμε ήδη δει στην ταινία Tarantinovsky "Jackie Brown".

Billy Merzavets απεικονίζει εξαιρετικά συγκόλληση Chris Hemsworth - τιμημένη ορεινή ορεινή οθόνη. Και εδώ και εδώ, προτείνεται από μια αναλογία με τις "αηδιαστικές οκτώ", όπου στο δέρμα του κεφαλιού της συμμορίας της αμβλύ έφερε μια άλλη οθόνη Milyaha - Channing Tatum.

Αλλά το πρώτο πρόβλημα "Hotel El Royal" δεν είναι σε Allouts ως τέτοιο, αλλά στη δευτερεύουσα δευτερογένεια είναι απολύτως όλα όσα αποτελείται από αυτή την ταινία. Ολόκληρη η εικόνα μπορεί να αποσυναρμολογηθεί σε κύβους με τα ονόματα κάποιων άλλων φωτογραφιών και από το έργο της Goddard, το κενό τελικά θα παραμείνει.

Αν φανταστείτε ένα άτομο που δεν έχει δει ούτε ένα τάρτα Tarantino, Rodriguez, αδελφούς του Cohen και Lynch, τότε αυτό το άτομο είναι πιθανό να έρθει από την El Royal Delight. Αλλά πού θα βρείτε έναν τέτοιο θεατή σήμερα; Είναι αυτό μεταξύ των μαθητών και φαίνεται να είναι σαν μια ταινία όπως νωρίς.

Όχι, φυσικά, το "El Piano" δεν είναι σκουπίδια. Λαμπρός επαγγελματισμός, υψηλή κινηματογραφική κουλτούρα, προσοχή σε κάθε μεμονωμένο πλαίσιο, κυνηγημένη εγκατάσταση - όλα αυτά.

Ωστόσο, δεν υπάρχει ασήμαντος κινηματογράφος που δεν είναι εξαιρετική, όπως οι παραπάνω δάσκαλοι του ποινικού είδους. Δεν υπάρχει καμία γεύση της προσωπικής οδικής σκέψης, τα πνευματικά δικαιώματα, μια άπαχη απάντηση στην ερώτηση γιατί ήταν ότι η ταινία αφαιρέθηκε και ήταν σε ένα τέτοιο θέμα.

Η απάντηση υποδηλώνει μόνο ένα πράγμα: έτσι ώστε ο θεατής να ξεκουράσει απλά χαλαρή. Ήρθε, είδα και ξέχασα, όπως στην περίπτωση σχεδόν οποιασδήποτε άλλης σύγχρονης ταινίας.

Και είναι διπλά προσβολή, επειδή η Monstera και η "καλύβα στο δάσος" ήταν ακριβώς τέτοιες ζωγραφιές που δεν μπορούσαν να ξεχαστούν. Υπάρχει μια υποψία ότι η ταινία "Τίποτα καλό στο ξενοδοχείο" El Royal "" δεν απογοητεύει μόνο τον μυθικό "άψογο" θεατή, στην οποία όλα τα ονόματα που αναφέρονται σε αυτό το κείμενο είναι τα ονόματα του ονόματος και η αλήθεια δεν μιλούν Οτιδήποτε.

τίποτα καλό στο ξενοδοχείο El Piano (+)

Προειδοποιείται η προγραμματισμένη περίοδος ενοικίασης. Ο κινηματογράφος διατηρεί το δικαίωμα να το αλλάξει χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση. Το τρέχον πρόγραμμα είναι διαθέσιμο στην ενότητα.

Τα καλύτερα σχόλια

Hotel "El Royal" - ο τόπος είναι όμορφος, ακόμη και εξαιρετικός, αν και μένει στο πρώτο στάδιο των δεκαετιών. Το ορατό σύνορο κόβεται σε δύο κράτη ακόμη και φέρεται ότι κανείς δεν χρειάζεται προσγείωση, είναι ένα εξαιρετικό δείγμα αμερικανικού kitsch 60s. Οι κρυστάλλινοι πολυέλαιοι και μια μηχανή μουσικής δεν υποστηρίζουν μεταξύ τους, όπως οι αποχωρητές από το ουίσκι κοιτάζουν καλά δίπλα στα σάντουιτς.

οικόπεδο

Κάθε λέξη από την αναθεώρησή μας μπορεί να θεωρηθεί ως spoiler. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αποκαλύψουμε τις λεπτομέρειες της νέας ζωγραφικής από τον Drew Goddard. Απλά διευθυντής, είναι ο σεναριογράφος, η πλοκή ακονίστηκε όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε κάθε στοιχείο να αποκαλύψει τη σκέψη του. Ας πούμε μόνο: Οι σκέψεις του είναι δροσερές.

Ήμουν πολύ εντυπωσιασμένος από το έργο του χειριστή, για το οποίο απάντησε ο Shaimas Mcgarvey. Και έχει στο Arsenal, για ένα λεπτό, δύο υποψηφιότητες για το Όσκαρ. Αλήθεια, μου άρεσε η σκέψη μου περισσότερο. Εδώ και ένα πανέμορφο μακρύ πλαίσιο ένωσης-αεροπλάνο, σαν να κάθεστε στο θέατρο και κοιτάξτε τους ηθοποιούς στη σκηνή. Και τα "ζωντανά" πλαίσια, στα οποία ο ήρωας μοιάζει με εσείς κατευθείαν στα μάτια. Γενικά, η "εικόνα" βγήκε εξαιρετική.

Εδώ οι δημιουργοί έκαναν τα πάντα για εμάς: Εμείς, ως θεατές, δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε κάτι, υποθέτω, δεν υπάρχει διπλό και ακατανόητο μαζικό κοινό των γραμμών οικόπεδο. Υπάρχει κάτι που φαίνεται, και όπως φαίνεται. Τίποτα περιττό, και όλα είναι πιο σαφή. Αυτό μπορεί να εκτιμηθεί, μπορείτε απλά να απολαύσετε, αλλά δεν υπάρχουν παρεξηγήσεις μεταξύ του θεατή και των ηρώων. Αλλά ταυτόχρονα ο θεατής μπορεί να δοκιμάσει τη διαίσθησή του και να προσπαθήσει να μαντέψει ότι ακριβώς ποιος ήρωας είναι κρυμμένος πίσω από την πλάτη του.

Lewis pullman τελικά αποδεικνεκτάζεται ότι είναι το λαμπρότερο αστέρι "El Royal" παρά το γεγονός ότι περιβάλλεται από ισχυρούς γέφυρες Jeff και το δαιμονικό John Hamm και το τολμηρό Dakota Johnson στη σφιχτή κορυφή, και ο κορμός Chris Hamsworth.

Ηρώοι

Οι ηθοποιοί είναι chic. Το κύριο καθήκον του θεατή, κατά τη γνώμη μας, απλά ξεχάστε πού έχουν ήδη παίξει όλοι αυτοί οι τύποι. Για παράδειγμα, ένας από τους κύριους ρόλους στην ταινία έπαιξε το Dakota Johnson. Το ίδιο, το οποίο "οδήγησε" στο ρόλο του στυλ αναστράγματος στην Κινώνη "50 αποχρώσεις του γκρι". Ο Τζόνσον αποκαταστάθηκε στα μάτια μας χάρη στο El Piano. Παρόλο που παραδεχόμαστε: Η στάση απέναντι σε αυτό πριν παρακολουθήσετε την ταινία ήταν σκεπτικός.

Όμορφος, ο πομπός του Χαρίζματος και η σεξουαλικότητα - ο Chris Hemsworth, δυστυχώς, στην οθόνη, στην οθόνη δεν ήταν τόσο αρκετός χρόνος όσο θα ήθελα το όμορφο μισό της ανθρωπότητας. Αλλά κάθε εμφάνισή του είναι ελκυστική, αν και στην ταινία παίζει έναν σπάνιο μπάσταρδο, ένα αυτο-ελεύθερο, αλλά τόσο ελκυστικό. Ιδιαίτερα χάρη στην Drew Godardard για γυμνούς και ευχάριστους τόπους του κορμού Chris. Με αγάπη, οπαδούς του Hemsworth.

Η πιο ευχάριστη ανακάλυψη από εμάς μετά την παρακολούθηση της ταινίας, - Lewis Pullman. Αυτός ο τύπος "χρεώσει" ατμόσφαιρα και αίσθηση του El Royal Hotel. Σε αυτή την ασυνήθιστη θέση, αυτός και ο θεριστής, και ο ιερέας, και ο μπάρμαν και ο διαχειριστής και ο καθαρότεροι. Με την ευκαιρία, το μόνο "πρόσωπο" του ξενοδοχείου, που βρίσκεται στα σύνορα των δύο κρατών. Αυτός ο ηθοποιός που μπορεί και ο Chic παίζει εκφράσεις του προσώπου. Τα μάτια, το χαμόγελο, ναι, ακόμη και να σπρώχνει τα βυζιά, πολλοί μιλούν για την κατάσταση στην οποία ήταν ήρωας.

Ιδιαίτερα καλά διαχείριση από το Goddard αρνητικό χαρακτήρα. Είναι τόσο καλό που ήθελα να σπάσω σε αυτό το ξενοδοχείο και να παραβλέψω το Kaili Speni με ένα βαρύ μπουκάλι ουίσκι που στέκεται στο μπαρ. Η ηρωίδα της Rose είναι το γαμημένο σκουπίδια, που προκαλεί καθολικό μίσος για τον εαυτό του.

Κατά τη γνώμη μας, η επιθυμία να περιγράψει κάθε χαρακτήρα της ταινίας που χαρακτηρίζει τέλεια τον δημιουργό του. Μας ενδιαφέρει να τους παρακολουθούμε, να μάθουμε τις ιστορίες τους, να κατανοήσουν τα κίνητρα των ενεργειών τους. Ο θεατής με μια ιδιαίτερα εξελιγμένη γεύση μπορεί να δει το απομακρυσμένο πρωτότυπο των πραγματικών υφιστάμενων προσωπικοτήτων, μάλλον δημοφιλές.

Έξοδος

Λίγο μετεγκατάσταση από τη ζωή του χαρακτήρα του Erkul Poiro, πλαισιωμένο στο ύφος του Quentin Tarantino, με ιδεολογική εναπόθεση από την Drew Goddard. Αυτή η γνωμοδότηση είναι κυριολεκτικά το πρώτο δευτερόλεπτο. Αλλά αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζει αρνητικά τη Θεά. Τουλάχιστον, για εκείνους που είναι κοντά και ενδιαφέρονται για το έργο του Tarantino. Θα υπενθυμίσουμε ότι ο Godardda έκανε τον σεναριογράφο των παρακάτω ταινιών: "Μείνετε ζωντανοί", "Άρης", "καλύβα στο δάσος" και φαίνεται να προστίθεται στην γουρουνάκι του μια άλλη δουλειά.

Σε μια συνεδρία όπου εμφανίζεται από αυτή την ταινία, δεν πρέπει να πάτε με τα παιδιά. Οι ήρωες αυξάνουν επίσης τα θέματα "ενήλικα" και μιλούν πάρα πολύ για το τι είναι κάτω από το κέντρο ηλικίας "+18". Επιπλέον, αν το παραχωρήσετε έντονα στους διαλόγους και οποιαδήποτε λέξη που περιγράφεται, μπορείτε να βρείτε ένα πολιτικό υποκατάστημα και κοινωνικά προβλήματα και μια σαρκαστική στάση απέναντι σε ορισμένα κλισέ θρίλες.